رزولوشن سال ۹۸

چند روز هست توی این فکرم که رزولوشن سال جدید رو چی انتخاب کنم.هدف پارسال دوری از اهمال کاری بود که حقیقتا پیشرفت خیلی خوبی داشتم و خیلی کارهامو که مدت مدیدی بود عقب انداخته بودم  انجام دادم چندتاشو لحظات پایان سال انجام دادم و بستم گذاشتم کنارروی هدف امسالم خیلی فکر کردم و موارد مختلفی به ذهنم رسید اما در نهایت تصمیم گرفتم که تمرکز بیشترم روی عدم اتلاف وقت و زندگی در زمان حال بذارم میدونم خیلی هدف سنگینیه اما خب یک سال هم مدت طولانی و مبسوطی هست واسه تمرین کردن. 

هر سال که میگذره احساس میکنم به اندازه تموم سالهای قبلش یاد گرفتم فک میکنم میزان یادگیریم در سال ۹۷ به اندازه تموم سالهای قبلش بوده این حجم از تغییر برای خودمم جالبه و گاهی ترسناک. امیدوارم اخر سال جدید خودمو بشناسم :))

دو ماه پایان سال درگیر بیماری بودم.یه توده بزرگ گردنی یه مدت به سختی میتونستم دست و گردنمو ت بدم درد داشتم وتب نزدیک ۴۰ درجه. آزمایشات و سونوگرافی های مربوطه نشون دادند که سرطان نیست  اما روند درمان ادامه داره و هنوز بهبودی کامل ایجاد نشده طی این مدت حس کردم چقدرررر برای مرگ آماده ام من هزار تا کار ناتموم و نیمه تموم دارم حساب و کتابم با خودم دیگران و خدا سرسام آوره اما به صورت باورنکردنی از مرگ هراسی ندارم . باور دارم که اون ور همه چی خیلی بهتره. و یه جورایی حتی دارم از کنجکاوی میمیرم که اونجا رو بهم نشون بدن :))) خلاصه با همین روحیه در مطب و بیمارستان حضور داشتم و ساعتهای انتظار رو غش غش می خندیدم با دوستام و موجب حیرت بقیه بودم اما فهمیدم اگه قرار بر رفتن باشه کلی کار دارم که دوست داشتم انجام میشدن . حالا نه اینکه مزاحم رفتنم باشنا نه اما خب یه جورایی سبکتر بودم اگه انجام میشدن یکم فکر کردم دیدم من به امید داشتن وقت کارامو با سرعت و کیفیت خوب انجام ندادم و در واقع به این نیت که وقت هست عقب انداختم اما حالا وقتی نمونده واسم وقتی جواب ازمایشات اومد با خودم فکر کردم که الان هم با فرض طول عمر نرمال وقت چندانی نمونده و نصف قسمت خوب عمرم رفته. این شد که تصمیم گرفتم دیگه وقت تلف نکنم و یه جوری کارامو انجام بدم که انگاری امسال سال اخره نه همه وقتمو صرف کار کنم که از لحظات زندگی عقب بمونم و نه همه رو اتلاف کنم. پیش به سوی امسال